Sent: 26. mai 2003 22:42
Subject: Av ren og skjær takknemlighet...

Eg skrive dette me ein klare bagtanke om att d ska konna postas uredigert på andeby’s jemmesia forr tidenes ultimate russ - udgangsklassen fra Sankt Svithun nittenåttitri. Derforr e di messt kompromitteranne opptrinnå udelatt me tanke på eventuelle injuriesøgsmål. Navn e me få unntag udelatt itte d tradisjonella mottoe ingen glømt, ingen gjømt eller någe sånnt Dette e heller å se på så ein hyllest t di så sto bag - og t adle di så va me.

D heila, åg me D i denne samenhengen meine eg ikkje The Big Bang men tjueårsjubilee, starta nittene februar i år. Då modtog eg ein invitasjon t fest m.m. me ein vennligge henstilling om å betala seinast tjuanne februar. Ein heile dag hadde eg altså på meg. Me andre or, d låvte gott, åg eg sprang me lett jerta ner trappanne forr straks å stikka innom nettbanken.

Normalt fåretrekke eg å tebringa lørdagskvellanne i fosterstilling på sofaen kun iført kilt åg ein liden topp mens eg svelge ner ein åg ein toffin samtidig så eg nippe t ett glass heilmelk åg ser på Tande P. Festar e forr d messta ein gedigen nertur så sjelden leve opp t forventninganne eg allti bygge opp i forkant. Men dette va ein fest eg aldri ville vert foruden!

C-guttanne samt ei av de mange skjønne damene fra klassen møttes någen timer før avspark hos herr mister fårspilgeneral Bjørn liga ve hotelle. Hann har nå låvt at hann aldri ska flytta så lenge arrangsjemange går av stabelen på Viste, sånn att me e sikra korte vei t premissanne. Ett udskudd av ein blåruss hadde åg klart å bryda inn i den indre kretsen. Att blårussen hålle seg bedre enn rørussen blei klart itte å ha kaste ett blikk på evigtunge mister Henning. Me unntag av lange øyenbryn så hang ner øve brilleglasså va han identiske me koss han såg ud i russatiå, heilt ner t hårfrisyren. Identiske! Sånne gener står der vørnad av. Eller sagt på ein aen måde - fy fa.. så misunneligge eg blei!

Per åg Harald fra festkomiteen måtte bryda opp litt tidligt - di sko sikkert møda Synnøve åg Gunnar - forr å gjørr i stand oppe på Viste Hotell. Her må eg benytta annledningen t å prisa Harald for å ver villigge t å ta imod bestikkelser. Derme fekk eg nøyaktig den borvertinnå eg hadde drømt om heilt siden fysste skoledag i 1980, men aldri tårt håba på. Takk, Harald, du e ein kjernekar!

D va ingenting å sei på forberedelsene. Tvert imod - festkomiteen hadde lagt ner et formidabelt arbeid som di fortjene allslags honnør forr. Bare ta detaljar så navneskilt å borkort så må ha tatt time itte time å få i stann. Respekt!

Itte åbningstalen fra Peremann, som hadde klart å få me seg adle di vesentligge detaljanne fra perioden 1980-83 så bare hann beid seg merke i, blei me servert goe mad åg velvalgte or i akkurat passe porsjonar. Praten jekk løst å ledigt ront borene, ett sikkert tein på at adle koste seg.

Når spisingå va onnajort dreiv folk lett åg ledig myddlå baren, dansegolvet å salongen. D ga fin annledning t å snakka me mange forsjelligge medstudentar, både fra egen åg andre klassar. Å d va dette som ubetinga va den beste perioden onna heile festen, ivertfall forr meg. (Ja, foruden ”tvangsdansen” me bordamå, då. Heldigvis konne ”mi” føra ein sekk poteter me ein visse ynde, så d så’kje heilt sinnsykt ud. Takk, Grete!) D va så mange kjekke folk, bare ikkje nok ti. Eg sko jerna tatt ein lange drøs me kver enkelt, men d går ikkje på så få timar, dessverre. Alligavell fekk eg snakkt me ganske mange, åg eg nøyd kvert øyeblikk.

Liga fantastisk va d å se at ingen drakk seg fra sans eller samling (akkuratt d va ein liden endring fra tjue år siden!), ingen va ufine, addle va blie å damene va så fine. Sporadiske forsøg på ekteskabsbrudd forkom sikkert å e ein del av tradisjonen på slige stevner, men d åg foregjekk me takt å tone. Ikkje Tone - tone.

D bler sikkert forr møje me ein samling kvert år, sjøl om d ikkje hadde vært meg imod, men eg håbe inderligt att den same jengen så sto for alt samen i år gidde å ta på seg oppgaven ijen i 2008 - seinast. Di udviste ein kvalitet og kapasitet så ikkje kan øvegås åg bør derforr få fortsetta i mange jubilear ennå. Einaste forbedringspotensiale måtte ver musikken - ka me toner fra skoletiå neste gang? Bare et ubetydelig forslag. Eg kan’kje dansa alligavell.

T slutt vil eg bare nevna att eg har kommt øve någen sjulte lydopptag fra timene t inspektør Pedersen me flerr så eg jerna vil lesa uddrag fra neste gang me mødes. Di jer et ganske gott innblikk i ka me jønåjekk forr tjue år si - åg e vell verd å lytta t, he-he.

Innte neste gang - kos dokker!. Me fedes J

Eirik Blodøks